Wat is dat eigenlijk, een ‘wijkvisie’?
‘In ieder geval geen boekwerk dat vervolgens ergens in een la verdwijnt, haha… In mijn ogen is een wijkvisie iets levends. Mijn ideaal is dat er straks groepjes van bewoners ontstaan die voor hun favoriete thema gesprekspartner zijn voor de gemeente. Denk dan bijvoorbeeld aan thema’s als veiligheid, duurzaamheid, voorzieningen in de wijk of een thema als ‘leeftijdsvriendelijke wijk’. Door hun betrokkenheid, interesse en deskundigheid houden die bewoners zo’n thema levend en actueel en vormen ze voor de gemeente een volwaardige gesprekspartner. Zo’n groep mensen vertegenwoordigt een schat aan informatie en functioneert dan als toetssteen voor gemeentelijk beleid op zo’n thema. Dus schuiven gemeenteambtenaren regelmatig aan tafel bij zo’n groep.
Een zo gevarieerde wijk als Sparrenburg met haar ruim 3400 inwoners, die allemaal zo hun opvattingen koesteren, hoe maken jullie daar chocola van? Dat is toch niet te doen?
‘Wat dat betreft maak ik me geen illusies. Op het moment dat het gaat om de keuze wel of niet bomen te kappen, zodra keuzes concreet worden ga je altijd mensen meekrijgen en mensen teleurstellen. De uitkomst zal altijd een compromis zijn, je kunt het niet iedereen helemaal naar de zin maken. Of het nu gaat om een nieuwe stratenplan, of om de manier waarop we omgaan met het groen in de wijk, of wat er met de energietransitie gaat gebeuren, er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn van de uiteindelijke plannen. Waar het mij en ons als wijkvisiegroep om gaat is dat je als bewoner serieus genomen wordt en hoe dan ook ìnvloed krijgt op wat er met je wijk gebeurt.
Let wel, voor alle duidelijkheid, als wijkvisiegroep kunnen we natuurlijk nooit de beslissingen nemen. Wat we doen is het gesprek tussen de gemeente en belanghebbenden tot stand brengen.’
Blijft de vraag naar de chocola…..
‘Misschien weet niet iedereen in de wijk het, maar we hebben een uniek netwerk van zogenaamde ‘buurtambassadeurs’ in Sparrenburg. Die mensen zijn goud en vormen samen oog en oor voor de wijk. Ze geven zelf vorm aan hoe ze die rol vervullen, maar ze vertegenwoordigen een schat aan informatie en zijn zeer betrokken op de wijk. Een deel van hen, die zich opgaven om interviews te houden kregen een interviewtraining samen met andere bewoners uit de wijk. Vervolgens zijn ze in de
wijk zo’n 50 interviews gaan afnemen verspreid over alle straten van Sparrenburg. In die training heb ik trouwens geleerd hoe moeilijk echt luisteren is…
De twee belangrijkste vragen waren: Wat zou je in de wijk willen behouden, en wat zou je willen veranderen? En dan maar doorvragen en doorvragen…, zonder je eigen mening te ventileren. Dat leverde een schat aan informatie op. Die informatie hebben we samen met een extern bureau geanalyseerd op belangrijke thema’s. In mijn geval betekent veiligheid dat ik de deur open kan zetten en dat mijn dochter van bijna 4 jaar de straat op loopt en dat ik me geen zorgen hoef te maken of er een auto met 50 km per uur door onze straat raast en dus niet meer kan remmen als ze de straat over schiet. Tegelijk besef ik dat veiligheid voor een willekeurige Sparrenburger iets heel anders kan betekenen. Dus veiligheid is een belangrijk thema, hoe dat thema concreet uit te werken is een ander verhaal.’
En dus?
‘Dus ligt de focus van de wijkvisiegroep op: welke onderwerpen, noem het ‘thema’s’ liggen de inwoners van Sparrenburg na aan het hart als het gaat om hun wijk in 2030? Uit de analyse van de interviews komen thema’s naar voren als: de wijk als gemeenschap, een leeftijdsvriendelijke wijk, betaalbaar wonen, de gemengde samenstelling van bewoners, voorzieningen en activiteiten in de wijk, veiligheid en bereikbaarheid en groen en duurzaamheid. Je merkt, het zijn algemene thema’s die bewoners belangrijk vinden. Daar gaat het ons om. Die te benoemen en ervoor te zorgen dat die thema’s door zoveel mogelijk bewoners omarmd worden. Dat heet draagvlak creëren en dat wordt op korte termijn de volgende stap die we samen met zoveel mogelijk bewoners gaan zetten.
Wat kunnen we als bewoners de komende tijd verwachten?
In oktober ontvangen de inwoners van Sparrenburg een enquête waarin we de resultaten-tot-nu- toe aan hen voorleggen. Hebben we de goede thema’s benoemd, zijn jullie het eens met de richting die we voorstellen en die ik zojuist geschetst heb? Eigenlijk een soort verantwoording en vanuit de bewoners een bevestiging, althans dat hoop ik, die zegt ja, dit is wat we als wijk graag willen. Of juist niet natuurlijk, en dat helpt ons dan ook.
En in november organiseren we een middag waarop zoveel mogelijk bewoners uit de wijk op een creatieve en speelse manier aan de slag gaan met het uitwerken van de thema’s in concrete voorstellen. Het aardige is dat we ambtenaren van de gemeente ook altijd uitnodigen om hieraan mee te doen.
Wat bezielt jou om daarnaast samen met andere vrijwilligers te werken zo’n ingewikkeld gebeuren als het maken van een wijkvisie?
‘Na mijn studie elektrotechniek werkte ik bij een groot telecombedrijf. Ik kwam er al snel achter dat ik techniek wel leuk vond, maar dat mijn interesse vooral uitging naar mensen die met techniek bezig zijn. Dus zeg maar alles wat er om de techniek heen gebeurt: wat gebeurt er allemaal als je met een groep mensen samen iets in korte tijd voor elkaar moet krijgen? Iedereen reageert dan anders en heeft andere belangen en toch moet je er samen uitkomen. Ik kwam er zo zoetjesaan achter dat me dat goed afgaat, zo’n groep helpen om stappen te zetten. Ik werk nu als zelfstandig consultant en help bedrijven in de telecom- en media-sector bij het reageren op veranderingen, en dat zijn er nogal wat. Ik merk dat veel mensen in de war raken bij zulke veranderingen en in zo’n prettige chaos voel ik me het meeste thuis. Ik werk graag naar concrete resultaten en geniet ervan om mensen daarin mee te nemen.
Zoals ik al zei, niemand kon me vertellen wat er met mijn straat ging gebeuren nadat de bomen gekapt waren. Er was geen gesprek met de gemeente. Dat leek me niet zo handig. Toen heb ik de verantwoordelijkheid genomen om te zeggen dat ik bij zo’n gesprek wel kon helpen. Dat kan ik en dat vind ik fijn om te doen.
Je had het nog niet gezegd of…..
Ja, klopt!
Dat gesprek is eigenlijk heel natuurlijk en makkelijk ontstaan. Ik werd gegrepen door het enthousiasme van mijn medebewoners waar ik mee te maken kreeg. En merkte dat ik het vooral heel erg leuk vind om samen na te denken over hoe je zo’n wijkvisie, samen met zoveel mogelijk Sparrenburgers tot stand kan brengen. Die ideeën vormgeven is gewoon uniek!
Kortom, als een paar betrokken bewoners vonden we elkaar en zijn we al snel in gesprek met de gemeente geraakt. En zo is ’t gekomen…
Tot slot?
Nou, ik zou zeggen: hier doen we het voor: als je als bewoner iets wilt weten of meepraten over een thema als veiligheid of ‘leeftijdsvriendelijke wijk’, dat je dan weet waar je terecht kunt. En dat zo’n ‘themagroep’ zowel voor de Sparrenburgers als voor de gemeente een vanzelfsprekende gesprekspartner is. Als we dat voor elkaar krijgen, dan hebben we iets moois gecreëerd!
Redactionele noot:
Mocht je vragen of opmerkingen hebben naar aanleiding van dit interview, laat het ons weten via onderstaand email-adres!
Als je je al wil aanmelden voor de bijeenkomst in november omdat je graag een bijdrage wil leveren aan het vormgeven van de ‘Wijkvisie Sparrenburg’ meldt je dan ook aan via info@sparrenburg.nl